استودیو طراحی و گرافیک صانعی

پل قدیم دزفول یا دژپل مهم‌ترین اثر تاریخی دزفول است. این پل که دو منطقه شرقی و غربی دزفول را به هم وصل می‌سازد، در حقیقت یکی از راه‌های رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بین‌النهرین بوده، که به دستور شاپور اول پس از پیروزی بر امپراتوری رم در نبرد ادسا ساخته شده است

این پل در سال ۲۶۰ میلادی (در حدود ۱۷۵۰ سال پیش) به دستور شاپور اول ساسانی و بدست ده‌ها هزار اسیر رومی بر روی رود دز ساخته شد و به همین دلیل این پل به پل رومی نیز مشهور است. برای حفاظت از پل قلعه‌ای نیز بنا شد که در محل قدیمی آن محله‌ای به همین نام (قلعه) وجود دارد.

این پل دارای ۱۴ دهانه است و آب رودخانه دز از زیر آن عبور می‌کند، پل قدیم دزفول از سنگ ساروج و آهک بنا شده و در دوران حکومت عضدالدوله دیلمی، صفویان و پهلوی باز سازی شده‌است اما پایه‌های پل حکایت از دوران ساسانی دارد.^[۲]

آستانه متبرکه محمد بن جعفر طیار (ع) در فاصله پنج کیلومتری شهر دزفول قرار دارد و یکی از زیارتگاه های مهم شهرستان دزفول و خوزستان شمالی به شمار می رود.صاحب بقعه فرزند جعفر طیار برادر امام علی علیه السلام و داماد امام علی علیه السلام (شوهر ام کلثوم) و یکی از فرماندهان سپاه اسلام بوده است.

حضرت محمدبن جعفر طیار داماد و برادرزاده حضرت علی (ع) است. ایشان در جنگ های صدر اسلام در این منطقه شهید شده اند. بقعه مبارک ایشان در 5 کیلومتری دزفول در جاده شوش قرار دارد.
این نخل های  اطراف حرم حضرت است. هرساله در ظهر اربعین اینجا محل برگزاری تعزیه جابر است و  برای همه دزفولی هایی که پیاده تمام این 5 کیلومتر را از حرم آقا سبزقبا (ع) را تا حرم محمدبن جعفر طیار (ع) می آیند یادآور صحرای کربلاست.

بقعه ای زیبا و سرسبز در دل دزفول

قلب شهر دزفول با دِز می تپد و دِز مانند خون در شریان های دزفول جاریست آب دِز، زلال ، شیرین، خنک و گواراست. جلگه خوزستان سرسبزی اش را به دِز مدیون است و کشاورزان دزفول از این آب نان می خورند.

کاربرد های این رود بسیار زیاد است. در هرم گرمای تابستان که این رود مردمش را با آب گوارا و سردش خنک می کند و شادی و نشاط و آرامش را به همگان هدیه می نماید گرفته تا دیگر ایام سال که مردم ایام فراغتشان را در کنار این رود می گذرانند و بسیار هم برایشان شیرین است.

بقایای باقی مانده از آسیاب ها در رودخانه دز نشان از رفاقت دیرینه ی این مردم با این رود پربرکت دارد به طوری که هویتشان با آن گره خورده است.
این آثار که ثبت سازمان جهانی یونسکو هستند که گردشگران زیادی را به تحیر واداشته است.

آسیاب‌های آبی دزفول مجموعه‌ای از سازه‌های آبی در بستر رودخانه دز است که از آن‌ها در گذشته به‌عنوان بند و آسیاب استفاده می‌کردند. قدمت این آسیاب‌ها به دوره‌های تاریخی صفویه و قاجاریه برمی‌گردد و مصالحی نظیر قلوه سنگ رودخانه‌ای و آجر با ملات ساروج در ساخت آن‌ها استفاده شده است.
درون آسیاب‌ها سنگ 2 تکه قسمت پایین ثابت بوده و بر اثر نیروی آب رودخانه چرخ بالایی به چرخش درآورده می‌شده است. در هر آسیاب پنج نفر کارگر داشته که مسئولیت‌های مختلفی شامل مسئول گندم آوردن با قاطر، مسئول آوردن گندم‌ها تا سنگ آسیاب، مسئول سنگ آسیاب و مسئول جمع‌آوری آرد داشته‌اند. هم‌چنین یک نفر در شب‌ها مسئول آسیاب بوده‌است.

داستان های رود دز و مردم دزفول بی انتهاست . بقعه ای که در  عکس بر روی بلندی می بینید، خواجه سلطان سید علی مشهور به شاه رودبند یا آقارودبند است که با 22 واسطه به امام موسی کاظم (ع) می رسد. او که در اردبیل می‌زیسته است درجریان سفر زیارتی به کاظمین شبی رؤیایی می بیند  که در آن از طرف امام جواد^(ع) مأموریت می یابد که به دیار دزفول هجرت کرده و در آنجا، مردم را به تشیع دعوت کند؛ لذا به دزفول مهاجرت نموده و در پایان عمرش در همین محل هم مدفون شده است.

در شرح حال وی می‌گویند: سیدعلی صفوی به آنچه مأمور بوده است عمل نموده و مردم را به تشیع دعوت می‌کند، اما مردم دعوت او را نپذیرفته و منکرش می شوند؛ تا اینکه  در پی  طغیان رودخانه «دز» سیدعلی در محلی که بقعه ایشان قرار دارد دعا نموده و رود خروشان دز آرام می شود. پس از این اتفاق غیر معمول مردم به سمت او تمایل پیدا می‌کنند و دعوت او را می‌پذیرند و از آن پس به او لقب «رودبند» می دهند. پیر رودبند به خاطر این اتفاق در بین مردم عزیز می‌شود و بعد از مرگ بقعه و بارگاهی برایش بنا می‌شود که تبدیل به محلی برای زیارت و گرفتن حاجات مردم می‌گردد.

روبروی بقعه آقا رودبند مرقد دخترشان معروف به بی بی گزیده  است. در طول سالیان متمادی مردم از این پدر و دختر کرامات زیادی دیده اند برای همین حاجات خود را به اینجا می آورند علی الخصوص در صبح عاشورا که همه هیآت از جلوی این بقعه عبور می کنند.

در این ایام پر برکت بگذارید دلتان را شاد کنم به کلامی از پدر همه ی ما و امت
و چقدر برای شیعه شیرین است این وعده ی مولا که به حارث همدانی فرمود: " فمن یمت یرنی "
عجیب که حتی اگر گناهان آدمی سنگین باشد به این کلام دلخوش می شود و بهتر بگویم شاید حالی دست دهد که امثال من که از مرگ می ترسیم, نهراسیم و حتی برای لحظاتی به آن مشتاق شویم ... تقدیم شما این کلام احلی من العسل حضرت امیرالمومنین علی(ع)

تک فریم از پروژه لوگو موشن سردار حاج قاسم سلیمانی